آفات بی حجابی

بنام خدا

با سلام

در زمان شاه سابق که بی حجابی رواج داشت ، یکی از آفات آن ، فخر فروشی زنان بی حجاب به با حجاب بود که فکر میکردند خیلی آلامد هستند و مدرن و متمدن تر از زنهای با حجاب و به آنها تفاخر و تکبر میکردند و متاسفانه در جامعه هم اینطور جا افتاده بود یا جا انداخته بودند که زنان بی حجاب ، متمدن تر و داناتر و متشخص تر از زنان با حجاب هستند و اگر در کوچه و خیابان و فروشگاه و مغازه و ادارات با حجاب میرفتی چندان تحویلت نمیگرفتند و به چشم زنی عقب مانده و قدیمی و اُمُل و بیسواد و کم سواد و متحجر نگاه میکردند حالا اگر همان زن بی حجاب ، سطح تحصیلاتش سیکل بود و از یک شهرستان و روستای دور به تهران آمده بود چون بی حجاب بود او را تهرانی و با سواد و با کلاس می دیدند مگر اینکه لهجه ی او ، نشان دهد که تهرانی نیست و این نگاه تبعیض گرانه و تحقیر آمیز موجب میشد بعضی از با حجابها وقتی به محله های بالای شهر میرسند که آدمها را بر حسب لباسشان قضاوت میکنند ، حجاب خود را به کناری گذاشته و تردد کنند تا مغازه دارها بهتر آنها را تحویل بگیرند و مردم رهگذر نگاه بهتری به آنها داشته باشند ، یا اگر در اداره ای کارشان گیر افتاد ، بی حجاب بروند تا زودتر گره از کارشان باز شود . بعد که سال 57 انقلاب شد و کم کم حجاب عرف و الزام شد ، دیگر زنان و دختران محجبه و چادری ، جایگاه عالی در جامعه پیدا کردند طوری که هر کسی میخواست کارش در ادارات بهتر پیش برود با چادر میرفت یا در خیابانهای بالا شهر با غرور و عزت تردد میکردند و مردم هم به آنها عزت میگذاشتند . این گذشت تا اینکه بعد از ده پانزده سال بوسیله هجمه های شبکه های ماهواره ای ، وقتی زنی با مقنعه ی چانه دار که چانه را هم می پوشاند به خیابان میرفت بعضا مورد تمسخر واقع میشد که موجب شد مقنعه های چانه دار از جرگه ی پوشش حجاب خارج شود و تنها اندکی هنوز از آن استفاده میکردند . در کنار این ، از پوشش زنهای مانتویی هم کم میشد ، مانتوها آستینشان به آرنج رسید و قد مانتو به زیر باسن رسید و تنگ و تنگ تر شد و قد شلوارها کوتاه تر شد و حجم و اندازه ی شال و روسری ها هم کمتر و کوتاهتر شد و آرایشها غلیظ تر شد و موها که تا قبل از آن فقط در حد چتری و فُکُل سر نمایان بود تبدیل شد به کوهان شتر که از زیر شال و روسری با گل سرها و کلیپس های بزرگ سعی داشتند هر چه پرحجم تر موی خود را نشان دهند طوری که به جایی رسید طرف موی خود را دور یک قوطی شیر خشک می پیچید و بر فرق سرش میگذاشت که نشان دهد خرمنی از مو دارد یا با تِل های گنده ، حجم موی بالای سر خود را بیشتر نشان میدادند ، بعد از مدتی مدل موی کوهان شتری از مد افتاد و اکستنشن های مو مد شد که برای هر قسمت سر یک تکه موی مصنوعی در رنگهای مختلف تولید میکردند برای چتری جلوی سر ، برای دم اسبی پشت سر ، برای طُرّه های کنار صورت و کلاه گیس های شینیون شده آماده و از طرفی دیگر برای موهای کم حجم اکستنشن کامل مو رواج یافت که لابلای موها طرّه های مو را با چسب مخصوص می چسباندند و در آخر به نظر می آمد طرف تا کمر موی بلند دارد که از زیر شال و روسری به نمایش میگذاشتند . بعد کاشت مژه رواج پیدا کرد بعد کاشت ابرو که از قسمتی از موهای سر با جراحی برمیداشتند و موهای ان را به ابرو پیوند میزدند .بعد لمینت دندانها و ایمپلنت آن ، بعد ناخنهای مصنوعی بعد ژل لب و گونه و کل صورت رایج شده و بوتاکس پیشانی و گوشه های چشم تا چروکها را صاف کند بعد جراحی های بینی بشدت رواج پیدا کرد و بعد کاشت سینه و باسن و ران و ساق با تزریق چربی یا پروتزهای مصنوعی که در نهایت از زنها یک عروسک ساخت که دیگر زیبایی های طبیعی نداشتند و همه چی آنها مصنوعی شده بود که وقتی عکس بی فور و افتر ،قبل از عمل و بعد از عمل آنها را کنار هم می دیدی ، تصور میکردی کلا یک آدم دیگر متولد شده . حالا زنها با این چهره های مصنوعی وقتی بی حجاب هم میشوند دیگر تصور میکنند ملکه ی زیبایی هستند و به عالم و آدم فخر فروشی میکنند . وقتی از کنار یک زن با حجاب یا چادری رد میشوند انگاری به کلفت خود نگاه میکنند با فیس و افاده و ژست و قیافه گرفتن به او نگاه میکنند اخیرا هم که فکر میکنند نهضت زن زندگی آزادی به آنها جسارت و گستاخی مضاعف داده و چون زن هستند قدرت زیادی دارند که البته آن قدرت را در نمایش بدن و موی خود می بینند که اگر همانها را در حجاب ببری حس میکنند همه ی قدرت خود را از دست داده اند چون فقط با نمایش بدنشان احساس هویت میکنند و بدون آن هیچ چیز ندارند . چون دارایی فکر و اندیشه ندارند که با آن احساس هویت و داشتن بکنند ، آنها فقط بدن دارند و با همان بدن احساسِ داشتن و ابراز وجود میکنند . تنشان را از آنها بگیری هیچ میشوند . از این جهت اینقدر اصرار دارند که بی حجاب باشند چون با آن احساس قدرت و هویت میکنند . اما زنهای محجبه که از دارایی ایمان و معنویت و تفکر و اندیشه بهره مند هستند با همان احساس غناء میکنند و نیازی نمی بینند که با نمایش مو و رو و بدن به خود ارزش کالایی بدهند . دشمن خارجی با قدرت رسانه ای در صدد هست همه ی زنهای ایران را تبدیل به موجودات بی هویتی بکنند که تنها با مو و بدنشان احساس هویت و قدرت کنند و به دنبال رشد فکری روحی معنوی خود نباشند که مانع سلطه ی قدرتهای استعماری و استکباری و استحماری هست . دشمن با دو قطبی سازی جامعه میخواهد خللی در پیشرفت آن جامعه به سمت ثروت سازی و آبادانی ایجاد کند . میداند که در سایه ی اتحاد ملی میتوانند رشد کنند و تبدیل به رقبای آن قدرتهای انحصارطلب استکباری شوند آنها میخواهند فقط چند کشور معدود اروپایی و امریکایی نبض اقتصاد و سیاست دنیا را به دست داشته باشد و بر همه کشورها حکومت کند . آنها نمیخواهند کشورها استقلال داشته باشند روی پای خودشان بایستند و از زیر بار سلطه رها شوند .