امامزاده غیبی

بنام خدا 

دیروز توفیقی حاصل شد به زیارت امامزاده غیبی در بازار تهران بروم که با کلی تفحس و تجسس در اینترنت بالاخره محلش را پیدا کردم و رفتم . در کوچه پس کوچه های شلوغ بازار تهران پرسان پرسان آدرس امامزاده غیبی را از این و آن می پرسیدم که هیچکی هم نمیدانست تا عاقبت با گفتن نام یک رستوران که در کوچه منتهی به امامزاده بود توانستم آدرس محل را از کسانی بگیرم وقتی وارد کوچه های مسیر امامزاده شدم خوف برم داشت اما به عشق امامزاده رفتم . وقتی به محل رسید آه از نهادم برآمد که دیدم امامزاده مذکور نه حرم داره نه ضریح نه محل مناسب برای زیارتش . در یک کوچه بسیار باریک که یک سمت آن هم پر بود از موتورهای پارک شده، فقط یک دیوار و در ساخته شده و بالای در نوشته امامزاده غیبی . با خودم گفتم اگر این امامزاده ها در خارج از کشور بودند الان بعنوان جاذبه ی توریستی کلی بهش رسیدگی کرده بودند و داشتند ازش پول در میاوردند اما درکشور ها این امامزاده های داخل بازار در غربت عجیبی بسر می برند . چند وقت پیش به زیارت بقعه پیر عطاء داخل بازار عودلاجان رفتم ، هر چه در بقعه را زدم هیچکس باز نکرد ، جوانی در مغازه کنار بقعه نشسته بود گفت اینجا ملک شخصی هست . گفتم پس چرا سر در آن نوشته بقعه پیر عطاء ؟ نه ملک شخصی نیست بلکه خادمش آن را تبدیل به ملک شخصی کرده . مثل امامزاده سید ابراهیم که در کنار مسجد ایت الله قرائتی هست که خادمش مثل ملک شخصی آن را اداره میکنه البته اداره که نه چون اداره از کلمه دوران و چرخش و گردش می آید و آن امامزاده اصلا در گردش و دوران و اداره کردن نیست و خادم فقط ظهر و عصر برای نماز ، درب امامزاده را نیم ساعت سه ربع باز میکند بعد دنبال کار و زندگی خود میرود . من دیروز هنگام نماز مغرب نیم ساعتی پشت در منتظر ماندم تا خادم آن بیاید و در را برای نماز باز کند ، بعد از نماز به او گفتم میخواهم امامزاده را هم زیارت کنم گفت نه نمیشود از همین دور زیارت کنید . امامزاده در غربتی عجیب قرار دارد و محل زیارتگاه آن در غبار و کثیفی و سردی و سوت و کوری قرار دارد . 

امامزاده چهل تنان هم که کسبه کنار آن میگفتند فقط از صبح تا ساعت 2 باز هست .  

معلوم نیست اداره اوقاف که سرپرست امامزاده ها هست دست چه کسانی اداره میشود که امامزاده ها بیش از هر زمان دیگری به حال خود رها شده اند و رسیدگی چندانی به آنها نمیشود و پولهایی که مردم داخل ضریح میریزند صرف چه کارهایی میشود که اثری از خرج کردن آن برای امامزاده دیده نمیشود . خادم بقعه پیر عطاء که خود از کارمندان اداره اوقاف هست این را چند ماه پیش که برای اولین بار به دیدن بقعه رفتم متوجه شدم چون آن روز هم بعد از کلی در زدن ، بالاخره یک زن از بالای در امامزاده گفت کیه ؟ تا دید من هستم بعد از کلی مکث و پشت در گذاشتن ، درب را باز کرد و من وارد شدم و زیارتی کردم تا آمدم با موبایل عکس بیندازم مانع شد و گفت نباید عکس بندازید . گفتم اینجا که پرنده پر نمیزند و هیچ بازدید کننده ای نیست . گفت باید از اداره اوقاف نامه بیاورید . بعد زنگ زد به اداره اوقاف تا مثلا از آنها کسب تکلیف کند که شخص مخاطب او گفت نه اجازه ندارند عکس بیندازند که بین صحبتهای انها متوجه شدم مخاطب او همسر همین خانم خادم بقعه می باشد . و انها در بقعه زندگی میکنند . چند امامزاده و بقعه ای که در کوچه پس کوچه های بازار بزرگ تهران هستند نمیدانم چرا اینقدر متروک و مهجور و بی زوار مانده اند !!