دعای حفظ زراعت از آفات

  دعای   حفظ   زراعت   از   آفات  

 در عدة الداعى اين نوشته را براى حفظ زراعت خربزه و خيار و ساير زراعتها از ضرر كرم و آفاتى كه آن را فاسد كند نقل كرده، و كيفيت آن، چنان است كه بر چهار نى، يا چهار كاغذ كه در نى بگذارد و بنويسد، و آنها را در چهار طرف مزرعه‏ قرار دهد.

اَيُّهَا الدُّودُ اَيُّهَا الدَّوابُّ وَالْهَوامُّ وَالْحَيْواناتُ اُخْرُجُوا
اى كرمها، اى جانوران و حشرات و حيوانات،

مِنْ هذِهِ الاَْرْضِ وَالزَّرْعِ اِلَى الْخَرابِ
از اين زمين و زراعت به‏ ويرانه رويد،

كَما خَرَجَ ابْنُ مَتّى مِنْ بَطْنِ الْحُوتِ
آنچنان‏ كه «يونس» فرزند متّى از شكم ماهى بيرون رفت،

فَاِنْ لَمْ تَخْرِجُوا اَرْسَلْتُ عَلَيْكُمْ شُواظاً مِنْ نارٍ وَ نُحاسٍ [ساً]

اگر بيرون نرويد، زبانه خشمگينى از آتش‏ و مس بر شما مى‏ فرستم،

فَلا تَنْتَصِرانِ (اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ

پس يارى نشويد، آيا نديدى آنان را كه از ترس مرگ از خانه‏ هايشان بيرون رفتند

وَ هُمْ اُلْوُفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا)[1] فَماتُوا
و هزاران تن بودند، خدا به آنان گفت: بميريد، پس همگى مردند،

اُخْرُجُوا مِنْها فَاِنَّكَ رَجيمٌ (فَخَرَجَ مِنْها خآئِفاً يَتَرَقَّبُ)[2]
از آن بيرون رويد به درستى كه تو رانده شده‏ اى، پس از آنجا ترسان بيرون رفت، درحالى‏ كه از خود ديده‏ بانى مى‏ كرد،

(سُبْحانَ الَّذى اَسْرى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ اِلَى الْمَسْجِدِ الاَْقْصى)[3]
منزّه است آن‏كه شبانه بنده خود را از مسجد الحرام به سوى مسجد الاقصى حركت داد

(كَاَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَها لَمْ يَلْبَثُوا اِلاّ عَشِيَّةً اَوْضُحيها) [4]
روزى كه ببينند آن را، گويى اينان درنگ نكرده‏ اند جز شبى يا ظهرى،

(فَاَخْرَجْناهُمْ مِنْ جَنّاتٍ وَ عُيُونٍ)[5] (وَ زُرُوعٍ وَ مَقامٍ كَريمٍ*
پس بيرون كرديم آنها را از باغ ها و چشمه‏ ها و كشتزارها و و جايگاه كريم،

وَ نَعْمَةٍ كانُوا فيها فاكِهينَ)[6] (فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَالاَْرْضُ
و نعمتى كه در آن خوش بودند، پس آسمان و زمين بر آنان گريست،

وَ ما كانُوا مُنْظَرينَ)[7] اُخْرُجْ مِنْها (فَما يَكُونُ لَكَ اَنْ تَتَكَبَّرَ فيها
و مهلت نيافته‏ بودند، از آن بيرون رو. تو را نمى ‏رسد كه در ان تكبر ورزى،

فَاخْرُجْ اِنَّكَ مِنَ الصّاغِرينَ)[8] (اُخْرُجْ مِنْها مَذْؤ ماً مَدْحُوراً)[9]
پس بيرون رو، كه تو از خوارانى، از آن‏ بيرون شو با ندامت و رسوايى،

(فَلَنَاءتِيَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لاقِبَلَ لَهُمْ وَ لَنُخْرِجَنَّهُمْ مِنْها اَذِلَّةً وَ هُمْ صاغِروُنَ)[10]
پس به جانب آنان سپاهيانى مى‏ آوريم، كه آنان را يارى روبرو شدن با آنها نيست و از آنجا با خوارى بيرونشان مى‏ كنيم، درحالى‏ كه بى‏ مقدارانند.

منبع : http://ahlolbait.com