کارتهای دندانپزشکی الکی و دندانپزشکان پولکی

بنام خدا

با سلام

کارتهای تخفیف دندانپزشکی که معروفترینش بنیان سلامت پاسارگاد و کارت طلایی و مهراز کارت هست ، ضعفهای بسیاری دارد که بنظر می آید نظارت خاصی هم بر آنها نیست ، من هر سه را طی چند سال خریدم و متوجه ضعفهای آنها شدم ، که شامل این موارد هست : اولین ضعف این هست که هدف اصلی شان ، کسب درآمد از طریق فروش هر چه بیشتر کارت هست طوری که برای این هدف ، فروشندگانشان با هم رقابت میکنند و همینکه خرشان از پل گذشت و توانستند یک کارت را بفروشند دیگر از پشتیبانی خبری نیست ، در ابتدای امر دو سه بار برای خریدار کارت ، وقت دندانپزشکی میگیرند اما بعدش او را رها میکنند به امان خدا و هر چه زنگ میزنی و پیام میدهی کسی پاسخ نمیدهد . یا دیر پاسخ میدهند آنهم مختصر و حوصله ندارند بیشتر راهنمایی کنند و با تلگرافی جواب دادن به طرف میفهمانند که بیشتر از این مزاحم نشو .

و خریدار کارت می بیند باید خودش کارها را انجام دهد و وقتی به لیست پزشکانی که معرفی کردند مراجعه میکند می بیند شماره تلفنی گذاشته نشده و باید خودش در گوگل سرچ کند تا شماره را پیدا کند و زنگ بزند و وقت بگیرد ، که در اینجا به مشکل دیگری برمیخورد و آن اینکه اغلب پزشکان معرفی شده ، قراردادشان با شرکت فروش کارت تخفیف دندانپزشکی ، به پایان رسیده و تمدید نکردند

مثلا کارت طلایی که وسط سال قیمت کارتها را بالا برد وقتی زنگ زدم و گفتم نصف بیشتر این پزشکان که در لیست گذاشتید میگویند دیگر قراردادشان با شما به اتمام رسیده حالا تکلیف چی هست که پول کارت دادیم اما عملا قابل استفاده نیست ، که پاسخ دادند قیمت کارت را دو سه برابر کرده اند و لیست پزشکانی که قرارداد جدید با آنها بسته اند ، به کسانی که کارت را به قیمت جدید خریده اند ارائه میشود . گفتم خب مگر اعتبار هر کارت یکسال نیست ؟ حالا کسی ابتدای سال کارت را با قیمت قبلی خریده ، تقصیری ندارد که شما وسط سال قیمت کارت را افزایش دادید ، او هم حق دارد بابت کارتی که خریده از لیست پزشکانی که جدیدا قرارداد بستید استفاده کند نه پزشکانی که قراردادشان تمام شده و این یعنی عملا کارت بی خاصیت هست و فقط پول خریدار هدر رفته و این یک ترفند و فریب هست برای گول زدن مشتری که ابتدای امر کارت را با قیمت پایین تر به او بفروشید بعد لیست پزشکانی که قراردادتان با آنها تمام شده را به او بدهید و بعد با آن پشتیبانی ضعیف او را مجبور کنید که برای استفاده از لیست پزشکانی که جدیدا قرار داد بستید مجددا از شما کارت با قیمت جدید بخرد . و پول کارت قبلی هم که عملا بلااستفاده هست ، در جیبتان بماند .

مهراز کارت هم همین رویه را داشت که ابتدای امر فروشنده ها با هم رقابت میکردند در فروش کارت و با کلی عزت و احترام تحویلت میگیرند و فوری جواب تلفن میدهند و خودشان زنگ میزنند و پیگیر کار میشوند که کارت را بخرید همینکه خر آنها هم از پل گذشت و کارت را خریدید دیگر از جواب تلفن دادن هم طفره میروند و وقتی به مشاور کذایی که در واقع فروشنده کارت هستند انتقاد میکنی که چرا جواب تلفن نمیدهید پاسخ میدهد مگر من آدم شما هستم که هر وقت زنگ زدید جواب بدهم !! اینجا متعجب میمانی که نه به اون تحویل بازار و دوستانه و محبت آمیز و محترمانه و نازنازی حرف زدن برای فروش کارت و نه به این زمخت و بی ادب و نامهربان و غیر دوستانه حرف زدن بعد از فروش کارت ! و اینجا هم خودت می مانی که بروی از لیست دندانپزشکان یکی را انتخاب کنی که مسیر نزدیکتری داشته باشد اما می بینی که هر کدام از آنها یک سمت شهر هستند و کلی باید طی مسیر کنی و اغلب هم سطح بالایی ندارند و کیفیت کارشان متوسط هست و تک توکی مطب و کیفیت کار سطح بالایی داشته باشند حاضر نیستند با درصد تخفیف هایی که در کارت تعیین شده ، کار انجام بدهند مثلا اگر کارت نوشته 50 درصد آنها میگویند ما سی درصد تخفیف بیشتر نمیدهیم و قیمتهایی که میگیرند با لیست تعرفه ای که شرکت صدور کارت ارائه کرده ، متفاوت هست و فقط اسمش هست که تخفیف 50 درصدی هست و عملا با قیمتهای بدون تخفیف فقط صد تا صدو پنجاه تومن فرق دارد .

پس تخفیف 50 درصدی ، واقعی نیست و بیست سی درصد بیشتر نیست و لیست پزشکانی که گذاشته اند واقعی نیست و اغلب آنها قراردادشان به اتمام رسیده و تمدید نشده و تعرفه هایی که ارائه کردند واقعی نیست و در عمل بیشتر میگیرند که یک دندان من را پزشک عمومی عصب کشی کرد اما تعرفه ی پزشک متخصص را گرفت که کارش کیفیتی هم نداشت و یک هفته ده روز نشده بود که دندان لب پَر شد و از زیر آن پرکردگی سیاه آمالگام زده بیرون و نمای زشتی ایجاد کرده ، وقتی به شرکت کارت تخفیف زنگ زدم و گفتم این پزشک عمومی بود اما تعرفه ی پزشک متخصص را گرفت ، گفت میتواند بگیرد . گفتم پس چرا در لیست تعرفه ها ، قیمت متخصص را از عمومی جدا کرده اید ؟ همه را یکی میکردید ! و اغلب کلینیکهای دندانپزشکی بنام یک پزشک هست اما آن پزشک را هیچوقت در کلینیک نمی بینی و دندانپزشکان دیگری کار را انجام میدهند . که معلوم نیست در چه سطح از تجربه قرار دارند که همین دندانپزشک عمومی که کار دندان مرا با تعرفه ی دندانپزشک متخصص حساب کرد ، حین کار مدام میرفت از یونیت بغلی که دندانپزشک دیگری مشغول کار بود سوال میکرد که اینجای کار را چکار کنم ، این را انجام بدهم یا آن را ! و وقتی آشپز دو تا شد دندان بیمار هم به یک هفته نشده لب پَر میشود . من طی سالها که کار دندانپزشکی داشتم از 90 درصد آنها ناراضی بودم بدلیل یا افتادن پرکردگی پس از مدت کوتاهی یا درد گرفتن دندان عصب کشی شده که کاشف به عمل می آمد درست عصب کشی نشده ، یا ریختن و شکستن کامپوزیت دندانهای جلویی ، یا گیر غذایی پیدا کردن دندان پر شده و عذاب همیشگی بخاطر التهاب لثه در محل گیر غذایی . که وقتی این مشکلات را می دیدم با خودم میگفتم اینها در دانشکده های دندانپزشکی چی یاد میگیرند ؟ که یک بار به عینه با چشم خودم دیدم که در دانشکده ی دندانپزشکی نحوه ی آموزش چگونه بود که سالها قبل برای صرفه جویی در هزینه های دندانپزشکی به دانشکده دندانپزشکی شاهد بلوار کشاورز مراجعه کردم و مرا سپردند به یک دانشجو و او حین کار دو سه بار رفت به اتاقکی که استاد مربوطه آنجا مشغول صحبت با تلفن بود و از او خواست که بیاید کار را ببیند اما آن استاد وَقَعی ننهاد و به مکالمه تلفنی خود ادامه داد و آن دانشجو بدون نظر استاد ، با پرسش از دانشجوهایی که در یونیت های کناری مشغول کار بودند کار را جمع کرد که البته بعد مدتی آن کار دانشجو شکست و از بین رفت . آنجا بر من ثابت شد که یکی از علتهای ضعف های زیاد در دندانپزشکان ، بعضی استادان سرگرم با تلفن و امور شخصی و گفتگو با همکاران و خسته و بی حوصله و بی خیال هست که دانشجو هم از ترس اینکه در آن درس به او نمره ندهد جرأت نمیکند به آنها اعتراضی بکند و با پرسیدن از این دانشجو و آن دانشجو ، کار خود را جمع میکند و میرود وارد مراکز بهداشت میشود که مثلا مدتی در آنجا کار کند تا تجربه بیاموزد اما آنجا هم با همان ضعفهایی که از دانشگاه با خود آورده و به خودش هم زحمت مطالعه ی بیشتر برای رفع ضعفهایش را نداده به کار ادامه میدهد و آنقدر خسارت به دندانهای مردم میزند تا شاید چیزی یاد بگیرد و تجربه ای کسب کند . یکی از همسایه های ما به مرکز بهداشتی در خیابان دولت (کلاهدوز) مراجعه میکند و با خود میگوید حتما اینجا بالا شهر هست کار را خوب انجام میدهند غافل از اینکه فرقی نمیکند و مرکز بهداشت ، مرکز بهداشت هست چه بالا چه پایین و صرفا محلی برای کسب تجربه ی دندانپزشکان تازه فارغ التحصیل شده هست و خانم دندانپزشکی بنام علیپور دندان وی را بقدری می تراشد که به عصب میرسد و بعد بدون اینکه بیمار را راهنمایی کند که برود عصب کشی کند با بی مسئولیتی ، دندان را پر میکند و دندان بیمار بعد مدتی شروع به درد زیادی میکند و به همان خانم دندانپزشک مراجعه میکند و او آن پرکردگی را خارج میکند که قسمت بیشتری از دندان هم تراشیده و دیواره نازک میشود و داخل دندان یک دارویی میریزد و دوباره آن را پر میکند ، بجای اینکه بگوید این کار نیاز به عصب کشی دارد و باید به متخصص مراجعه کند نه اینکه مدام دندان را خالی و پر کند و دیواره ی آن را از بین ببرد که همینطور هم میشود و آن دارو ریختن هم جواب نمیدهند و مجددا دندان درد شدید میگیرد و این بار دیگر خانم دکتر کذایی ناچار میگوید کار من نیست بروید پیش متخصص عصب کشی و متخصص عصب کشی هم با دیواره های نازک بالاخره آن دندان را عصب کشی و پر میکند اما بعد مدتی یکی از دیواره های نازک شده ی دندان شکسته و پر کردگی هم بیرون میفتد و وقتی نزد یکی از دندانپزشکان بازار در درمانگاه خیریه امام حسین ع می رود یکی از همان دندانپزشکان یلخی کار بنام سیستانی ، همان یک دیواره باقیمانده را میشکند و برای جبران خرابکاری اش داخل آن پین میگذارد و روکش میکند که روکش هم همان زمان در کشوی خود آماده داشت و معلوم بود برای بیمار دیگری بود که به دندانش اندازه نبود و او آن را کنار گذاشته بود تا به بیمار بعدی قالب کند اما چون روکش به اندازه ی جای خالی دندان نبود و خیلی بزرگتر بود بعد از مدتی لق و محل تجمع میکرب و التهاب و درد لثه میشود و دکتر مذکور برای درآوردن آن ، چنان فشاری می آورد که دندان با هر آنچه که برای عصب کشی داخل کانالهای دندان گذاشته بودند ، قلفتی کنده میشود و دیگر آن دندان کلا از حَیِّز انتفاع خارج میشود و لازم به کشیدن و گذاشتن ایمپلنت میگردد و دکتر مذکور میگوید ته مانده ی این دندان را باید کشید ، عجیب بود که در حین کار با دستیار خود مشورت میکرد یا دستیار به او میگفت چکند . که این را در اغلب دندانپزشکان تازه کار دیدم که حتی یکبار در مطب دکتر ثمره افسری از منشی او پرسیدم چرا دکتر از شما سوال و مصلحت میپرسید او گفت چون من خیلی پیش دندانپزشکان کار کردم و تجربه ام زیاد هست و در دندانپزشکی تجربه حرف اول را می زند که نتیجه صلاح و مشورت گرفتن از منشی این شد که یک روکش بیقواره بزرگ بسازد و آن را بدون اینکه چسب موقت بزند ، چسب دائمی زده و آن روکش بزرگ هم بعد از چند ماه با فشار آوردن به دندانهای کناری و کج کردن یکی از آنها که کم جون تر بود و ایجاد التهاب لثه بدلیل تیزی هایی که سر روکش در محل تماس با لثه داشت ، خود بخود بیفتد در دهان بیمار که خدا رحم کرد آن را قورت نداد .

بعضی از دندانپزشکان که منشی ، همه کاره شان است ، در همان دندانپزشکی بازار ، همسایه ما نزد یک خانم دندانپزشک رفته بود برای دو دندان جلویی که کامپوزیت کند و دکتر مذکور بعد از دو ساعت معطلی و در انتظار گذاشتن بیمار در ساعات آخر وقت او را می پذیرد با کلی منت که آخر وقت هست و ما باید میرفتیم اما بعد منشی دکتر به او میگوید یک مریض دیگر آمده پشت در منتظر نشسته ، و خانم دکتر بجای اینکه به منشی بگوید به او وقت فردا را بده ، تند تند دندان مریضی که زیر دستش بود را کامپوزیت کرد و وقتی مریض در آخر کار به آینه نگاه کرد دید دو دندان لنگه به لنگه هستند و یکی کوتاه تر از بغلی هست به دکتر میگوید این دو تا دندان جلویی من هست و این عیب و ایراد بدجور توی چشم هست این را درست کنید و دکتر با غر زدن و استرس اینکه بیمار بعدی یک وقت نرود ، به زور آن دو دندان را یک اندازه میکند اما بعدا به گفته ی همسایه ، در عرض مدت کوتاهی همان یک تکه که به زیر دندان اضافه کرده بود تا اندازه ی کناری شود جا کَن شده و یک هزینه ی مجدد برای بیمار ایجاد کرده بود که دوباره برود دو دندان قُدامی را از نو درست کند .

خلاصه بعضی از دندانپزشکان بی تجربه و گاه کم سواد و گاه بی وجدان و اغلب پولکی که بیشتر به درد کارهای یَدی که در آن دقت نیاز ندارد میخورند تا کار دقیق دندانپزشکی ، ده ها دندان را خراب میکنند تا حرفه ای شوند که اغلب هم دندان مردم طبقات پایین و متوسط جامعه هست که برای صرفه جویی به دانشگاه ها یا مراکز بهداشت یا کارتهای تخفیف مراجعه میکنند که آنها هم با ضعفهای زیادی که دارند بدتر هزینه های بیمار را بیشتر میکنند که برای اصلاح خرابکاری یک دندانپزشک بروند به دندانپزشکان دیگری مراجعه کنند که آنها هم مثل قبلی ، کار را با یک ایراد دیگر که بعدا عیان میشود ، تحویل او دهند . چند وقت پیش در اخبار تلویزیون ، خبر امیدوار کننده ای شنیدم مبنی بر اینکه در دانشکده های پزشکی و دندانپزشکی با کمک برنامه های شبیه ساز به دانشجویان آموزش و تمرین میدهند تا بعدا وارد کار واقعی شد اشکالاتشان از قبل رفع شده و مردم قشر فقیر و متوسط را موشهای آزمایشگاهی خود نکنند که روی آنها ، آنقدر کوشش و خطا انجام دهند تا بالاخره بفهمند که کار را باید چطور انجام داد . امیدوارم این نظارتها و راهکارها برای بهبود نظام پزشکی و کار پزشکان و دندانپزشکان هر چه بیشتر توسعه و تکامل و تداوم یابد .